Przedstawienie rozpoczyna się dynamiczną sceną pojedynku, w której Puchat z zimną krwią zabija Prosiaka. „Adieu, głupia świnio!” – wykrzykuje morderca, ale niewzruszony pozostaje tylko do momentu, gdy z kieszeni przestrzelonej kamizelki przyjaciela wyjmuje ich wspólne zdjęcie. Prosiak zawsze nosił je na sercu. Kula przebiła to serce i jednocześnie twarz Jakuba. Kiedy wynoszą trupa Prosiaczka Puchat doznaje wewnętrznej przemiany. Choć fox fatale Vivien uspokaja kochanka, za plecami Puchata pojawia się Głos Sumienia, którego wyrzutów nawet kochanka nie jest w stanie przekrzyczeć. Gdy Puchat wreszcie wyznaje, że to ogromna zazdrość o szlachetność i popularność Prosiaczka pchnęła go do zbrodni, Głos odkrywa twarz. To cudem uratowany Królik, który uprzedzony przez Prosiaczka zdołał umknąć przed terrorem Puchata. W finałowej scenie wszyscy wołają z tęsknotą za Prosiaczkiem, ale ten zginął naprawdę.