Szafa to tekst, który dotyka tematu trudnych wyborów dokonywanych przez młodzież u progu dorosłości. Gdy człowiek kończy 18 lat wydaje mu się, że dzieciństwo kończy się definitywnie, a rozpoczyna się nowe dorosłe i niezależne od nikogo innego życie. Radość zwykle nie trwa długo, gdy abstrakcyjna wolność ograniczona zostaje przez solidną odpowiedzialność. Nie ma nikogo, kogo symboliczne, osiemnaste urodziny, choć na moment nie zmusiły do refleksji nad swoim dotychczasowym i przyszłym życiem. To wiek, w którym odczuwa się nieodpartą siłę. W ręku dowód osobisty – dowód pełnoletności. Świat szeroko otwiera swoje drzwi. Nie ma już powrotu. Część jest napalona na poznawanie świata, a część patrzy na niego ze strachem. Jest jeszcze miłość – młodzieńcza, pierwsza, najgorętsza na świecie, spontaniczna, pełna, głęboka, nieracjonalna. Czy przetrwa, gdy zadawane pytanie o przyszłość staną się niewygodne? Odpowiedź jaka jest zawarta w tej sztuce to tylko jedna z nieskończonej ilości wersji. Każdy z nas nosi w sobie inną historię.