W iście afrykańskiej temperaturze, palących promieniach słońca na trawniku Parku Olszyna na Bielanach zaroiło się od słoni. Jeden z nich był jakiś inny, wyróżniający się, przepięknie kolorowy, choć on sam uważał, że ta odmienność to raczej powód do kpin, a nie do dumy. Dlatego postanowił pozbyć się swego kraciastego ubarwienia i wyruszył, pozostawiając cyrk… na poszukiwanie szarości. Pewnie wielu widzów poznało już wcześniej perypetie słonia w kratkę. To Elmer z książeczek Davida McKee, którego tęsknotę za byciem takim, jak inni, przenieśli na scenę, a właściwie na… trawę aktorzy Teatru Plac Zabaw. Oto pojawili się, ku uciesze dzieci, odziani na czerwono aktorzy, grający cyrkowych artystów – nie była im obca żonglerka, wcielanie się w klownów; zabawiali dzieci również grą w kolory (nie można było złapać piłki, jeśli ktoś, rzucając nią, wypowiedział: niebieski). Niektórym widzom też udało się wcielić w cyrkowców – kilku zostało zaproszonych do udział u w „numerze z talerzami”. Wśród śmiechu i cyrkowej atmosfery toczyła się historia tytułowego słonia. Na swej drodze spotykał różne zwierzęta – papugę, zebrę, małpki, żyrafę, oddawał innym zwierzętom swoje kolory… Spektakl nie tylko cyrkowy, ale i pełen ciekawych rozwiązań, zaskakujących działań, elastycznej scenografii, wpadających w ucho piosenek, z ważnym przesłaniem. Pełen wesołej zabawy w trakcie oraz po spektaklu, bo tradycyjnie widzowie zostali zaproszeni do dalszych działań i konkursów, wzięli udział w wielkiej paradzie słoni… Trochę tylko twórcy przesadzili z „wybuchem pirotechnicznym” – wystrzał był na tyle głośny i zaskakujący, że kilkoro dzieci rozpłakało się ze strachu… No i może jeszcze, chociaż rozumiem, że to konwencja cyrkowych klownów, mogłoby obyć się bez udawania kopniaków wymierzanych innym. Wszak czym skorupka za młodu… Teatr na placu zabaw – po raz drugi tak!

Arkadiusz Lubowicki/Qlturka.pl