Ty, który przesypiasz swoje życie, powstań. „Wieczny kwiecień" to próba ratowania się z opresji współczesnego niedookreślania. Ponad pół wieku temu Tadeusz Różewicz powołał do życia niedowierzającego, bezsilnego everymana mierzącego się z frazesami i rozpadem wartości. Areczek, jak sam się przedstawia, jest dzisiejszym cherlawym spadkobiercą bohatera „Kartoteki" w coraz boleśniej skarlałym świecie. Marzy o buncie, pragnie rewolucji, Rzeczy Wielkiej, której wzorem jest muzyczna ikona (de)generacji -- Kurt Cobain. Gnije w swoim zamkniętym pokoju, z którego samodzielnie nie umie się wyswobodzić. Plącze się coraz bardziej w klaustrofobicznej sieci skojarzeń, zniechęcającej do uczestnictwa w działaniu. Z okna widać polski krajobraz. Równie przygnębiający. Ratunkiem jest tylko wyostrzona ironia.

Agnieszka Korytkowska

Dramat „Wieczny kwiecień" Jarosława Jakubowskiego otrzymał nagrodę główną oraz nagrodę publiczności w piątej edycji konkursu dramaturgicznego METAFORY RZECZYWISTOŚCI 2012 zorganizowanego przez Teatr Polski w Poznaniu.